DIY: Window farming - the beginning

Groeiavond
Dinsdag 26 februari ging ik naar een Groeiavond van StuJardin, waar verschillende workshops waren rond tuinieren op kot. Eén workshop (georganiseerd door StuJardin zelf) daarvan was flestuinieren. Tuinieren in flessen dus.

Wat is dat precies? Je kweekt plantjes in flessen aan je raam. Zo neem je erg weinig plaats in en kan je dit zelfs op kot doen. Zo heb je altijd je kruiden of groenten bij de hand!

De flessen worden zo geplaatst dat er een watercirculatie is. Je giet bovenaan water, dit stroomt door naar de fles eronder en wordt onderaan opgevangen. Dit water kan je er bovenaan terug in doen.

Daar ben ik gisteravond mee gaan experimenteren en ben tot volgend resultaat gekomen.
Dit is een constructie met twee groeibakjes, een waterdruppelaar en een opvangbakje.
Je kan de constructie natuurlijk zo groot maken als jij dat wilt (maar ik had gewoon niet meer flessen dan dit).

Wat heb je nodig om dit te maken? (zonder potgrond of zaden)
- 3 flessen (liefst dezelfde)
- touw
- hamer en nageltje
- mes / schaar
- overschot stof (klein beetje)

Hoe begon ik hieraan?
Ik nam twee van de flessen en sneed de achterkant er af.
Daarna klopte ik enkele gaatjes in de doppen met hamer en nagel.

Daarna begon ik aan het bevestigingssysteem. Daar heb ik wat op zitten sukkelen. Ik deed eerst gewoon een draadje rond de fles, maar dit was niet zo stevig. Door het gewicht van de potgrond en het water zou dit weleens kunnen los schieten.
Niet goed dus.
Ik moest iets steviger vinden. Dus ik dacht na.
Toen kwam ik op het idee om sieraden te vermengen met window farming. Sieraden zeg je? Jazeker.

Ik dacht aan een ketting die ik ooit heb leren maken (12 jaar zal ik ongeveer geweest zijn).
Die ketting hing nog steeds aan een kast in huis, dus ik ging ze halen.
Het was een ketting waarin een steen verwerkt zit. Die steen zit in een soort netje van touw, zodat hij goed vast zit.
Ik bestudeerde de knopen en probeerde het me te herinneren hoe ik dat ooit gedaan had.
En ik probeerde wat. Een test.
Het werkte!
Al was het nog niet helemaal in orde. Ik moest de dop van de fles er nog door krijgen.
Dus knipte ik het midden los en knoopte de uiteinden extra stevig vast.
Et voilà!
(Dankjewel, onbekende man die mij dit ooit geleerd heeft!)

Hiernaast zie je een detail hoe de fles vast zit in het net.

Een voordeel van dit net:

De fles zit niet vastgemaakt aan het touw. Het gewicht van de aarde houdt de fles op z'n plaats. Je kan de fles dus makkelijk eruit halen als je iets wil verplanten of vervangen. 

Nu ik een werkende constructie had, kon ik verder gaan. Ik maakte voor elk groeibakje een net en knoopte deze met touwtjes aan elkaar.
Dan nam ik de derde fles en sneed de onder- en bovenkant los. In de dop klopte ik twee kleine gaatjes.
Ook voor deze twee stukken maakte ik een net, al moest ik voor de onderkant van de fles het net niet open knippen.

Ik verbond alles met touwen en vulde de groeibakjes met potgrond en zaadjes. Lavendel en bosaardbei is het momenteel geworden.
In de waterdruppelaar legde ik een stukje stof. Dit omdat de waterstraal anders te sterk is. Het water moet langzaam door de stof sijpelen, waardoor het water rustig uit de dop drupt.

En dan kwam het moment van de waarheid... Ik goot water in de druppelaar en wachtte. En wachtte. En wachtte.
Tot het zover was. Het water was door de eerste fles gesijpeld en drupte langzaam in de onderste fles. Het werkte!

Als ik nog wat van dezelfde flessen bemachtig ga ik nog enkele constructies maken.
Nu is het enkel nog wachten tot de plantjes beginnen te groeien :-)